We denken dat we onze kinderen moeten opvoeden maar is dat wel zo? Eerlijk gezegd denk ik dat onze kinderen bij ons komen om ons (op) te voeden. Wij kunnen heel veel leren van onze kinderen maar omdat wij op de traditionele ouder kind manier opgevoed zijn is het lastig om anders naar het groot brengen van onze kinderen te kijken. Kinderen weten vanuit hun oorsprong al zoveel meer dan wij denken. Hoor je weleens dat je kind iets zegt waarvan je geen idee hebt hoe het aan die kennis komt? Het is een van onze taken om ze die kennis te laten behouden. Wat we daarvoor het beste kunnen doen is kinderen zichzelf te laten zijn.
Geven we onze kinderen de ruimte om te dromen?
Kinderen zijn niet van ons. Het is ook niet de bedoeling dat we een kleine ik groot gaan brengen. Voor wie is het belangrijk dat je kind hetzelfde gaat doen en worden als je zelf bent? Je kind zal veel beter functioneren wanneer het zijn/haar eigen gedachten, wensen en dromen mag hebben. Jij hebt recht op jouw dromen maar probeer niet de droom van je kind te creëren. Je kind is een onafhankelijk persoon. Natuurlijk hebben kinderen ons nodig om eten, kleding en onderdak te krijgen maar nog veel belangrijker is het dat kinderen liefde ontvangen en dat ze weten dat het goed is zoals ze zijn. Mag jouw kind zijn eigen weg bewandelen? Fouten maken, vallen en weer opstaan? Hoe harder jij aan de ene kant probeert jouw mening op te leggen hoe harder je kind aan de andere kant zal gaan trekken, zelfs als het diep van binnen weet dat je misschien wel gelijk hebt. Wanneer je als ouder meebeweegt met je kind ben je in verbinding met elkaar. Probeer niet de controle over je kind te hebben. Het vertrouwen dat je aan je kind geeft maakt het samenleven zoveel fijner. We zijn geen ouder geworden om ons kind te vertellen wat het MOET doen. Bedenk altijd wat het met jou doet als iemand tegen je zegt wat je wel en niet MOET doen.
Ik hoor je al denken:”MOET je dan alles maar goed vinden wat je kind doet en zegt?” Zo is het natuurlijk niet maar je zult merken dat wanneer je kind zichzelf mag zijn en zich gewaardeerd voelt om wie hij /zij is, er af en toe een beetje bij gestuurd moet worden maar dat grote escalaties veel minder vaak zullen voorkomen. Vergeet niet dat hoe jij op een emotie van je kind reageert heel veel vertelt over je eigen stukje pijn uit het verleden.
Kinderen geven ons een geschenk door via gedrag en soms zelfs ziekte te laten zien waar onze pijn uit het verleden zit. Op die manier geeft het ons de kans om te werken aan stukken die ons leven, vaak onbewust moeilijker maken dan nodig is. Bewust ouderschap is onder andere goed naar jezelf kijken. Je helpt je kind door zelf te transformeren en af te rekenen met overtuigingen die in de meeste gevallen al voor je zevende jaar zijn ontstaan.
'je kunt je kind niet opvoeden totdat je het kind in jezelf opgevoed hebt'
'ik help je begrijpen wat je kind met gedrag of ziekte uitdrukt'
'achter elk gedrag zit een gevoel en achter elk gevoel een behoefte'
'wat moet ik doen? mijn kind vertoont onacceptabel gedrag'