Flexibel zijn of de strijd aangaan?

Meestal denken we bij het opvoeden van onze kinderen aan het stellen van strikte regels en vooral aan wat niet mag.

We kunnen ons afvragen of dat wel de beste manier is om onze kinderen op te laten groeien tot onafhankelijke volwassenen die zelf beslissingen kunnen nemen omdat ze vanuit hun opvoeding zelfvertrouwen hebben meegekregen.

Het is vooral onze taak om onze kinderen met liefde te ontvangen en te luisteren naar wat onze kinderen ons te vertellen hebben en flexibel mee te bewegen. Willen we een kopie van onszelf creƫren of mag ons kind zijn eigen identiteit vasthouden?

Vanaf de geboorte tot en met 7 jaar leven kinderen nog heel erg vanuit hun oorsprong. Sta je af en toe niet verbaasd over wat je kind zegt of doet zonder dat dit ze geleerd is? Kinderen weten al heel veel maar door onze goed bedoelde opvoeding raken kinderen het contact met zichzelf kwijt. Het zou denk ik goed zijn om kinderen zeker tot ze 8 jaar zijn, de ruimte te geven om nog in een andere wereld te leven. Laat je kind lekker dromen. In dromen is alles mogelijk en dat voelt veilig voor kinderen en zo kunnen ze creatief blijven. Op die manier blijft hun fantasie bestaan waardoor kinderen ook erg creatief zijn in het oplossen van allerlei problemen. Vind je het zelf niet heerlijk om af en toe te fantaseren?

Iedereen verwacht al op jonge leeftijd zoveel van kinderen. Hoe mooi is het dan wanneer er thuis nog ruimte is voor creativiteit. Leef vanuit liefde. Maak echt contact met je kind. Door te luisteren naar de wensen van je kind kan je beter samenwerken en overleggen, de dingen gaan dan zoveel makkelijker. Echt gehoord en gezien worden door liefhebbende ouders is zo fijn. Als je je veilig voelt durf je jezelf helemaal te laten zien. Jezelf kunnen zijn geeft een gevoel van vrij zijn en gewaardeerd worden om wie je bent.

Laat je de klok bepalen wat er gebeurt?

Als je heel gehaast bent voelt je kind het en zal het juist op dat moment bijvoorbeeld gaan zeuren of heel traag gaan eten om aan te geven dat haast niet goed voelt. Kinderen leven nog helemaal niet met de klok. Je kunt er op dat moment voor kiezen om achter de kont van het kind aan te zitten en te zeggen dat de boterham nu echt op moet omdat je anders te laat komt maar daar heeft je kind geen boodschap aan. Vooral op jonge leeftijd zegt de klok en te laat komen nog helemaal niets. Als je voor jezelf durft te erkennen dat je gehaast bent en je kiest voor een andere oplossing levert dat alleen maar winst op voor jou en je kind. Laat je kind voor deze keer het broodje op de fiets of in de auto opeten of ga samen huppelen om het kind af te leiden van het trage lopen. Wat ik eigenlijk wil zeggen is:” wees flexibel en houd er niet een te strakke opvoeding op na. In de meeste gevallen wil je kind alleen maar iets aan je laten zien door te spiegelen. Ren jij je altijd rot en loopt je kind daarom nu erg traag? Eet jij altijd gehaast je broodje, prop je even snel iets naar binnen?