VERTROUWEN.
Ben je iemand die graag vertrouwen heeft in mensen? Vertrouwen totdat het tegendeel bewezen is? Iedereen krijgt kansen bij mij, meerdere kansen, zelfs nadat mijn vertrouwen een keer is beschaamd wil ik mensen nog een kans geven, maar er zijn grenzen.
Na jaren mijn gevoel te hebben ontkend, luister ik weer steeds meer naar wat mijn gevoel me te vertellen heeft. Als klein meisje had ik uitgesproken meningen en liet ik me niet snel overtuigen door mensen. Zo kan ik me nog heel goed herinneren dat ik in groep 1 (toen nog kleuterschool), regelmatig op de gang stond. We moesten bijvoorbeeld een keer van de juf met naald en draad op een kartonnetje borduren. Daar zag ik het nut niet van in. Je borduurt toch geen karton? Blijkbaar vond de juf het heel belangrijk dat ik dat taakje toch deed maar ik weigerde. Resultaat, een verblijf op de gang als straf.
Op een dag ging ik in opdracht van mijn moeder een ongesneden brood halen bij de bakker. Het liep al tegen het einde van de middag en de bakker had het overgebleven brood vast allemaal gesneden. Aangezien het snijden in die tijd 10 cent kostte en ik de opdracht had om een ongesneden brood te kopen vond ik het niet fair dat ik het bedrag voor een gesneden brood moest betalen. Dat heb ik tegen de bakker gezegd en ik kreeg uiteindelijk het brood mee voor de prijs van een ongesneden brood.
Zo zijn er nog talloze voorbeelden te noemen maar deze voorbeelden geven wel een beetje aan dat ik al op jonge leeftijd, ik was toen 6 jaar, sterk in mijn schoenen stond. Doordat ik zo krachtig was voelden volwassenen zich blijkbaar vaak machteloos en het resultaat was dat ik vaak gestraft werd. Op zich vond ik het helemaal geen probleem om op mijn kamer te moeten zitten of in de gang, maar de woorden die gepaard gingen met de straf, hebben me wel geraakt. Die woorden werden mijn overtuigingen en gaandeweg sprak ik mezelf steeds minder uit en kwam ik ook minder voor mezelf op.
Toen het moment kwam dat ik mocht gaan stemmen vroeg ik me af of ik dat wel wilde. Het voelde voor mij helemaal niet goed om op een papiertje aan te geven dat ik mensen toestemming gaf om over van alles en nog wat te beslissen. Ik vond en vind het namelijk raar dat er heel veel dingen bepaald worden waarvan ik me afvraag of we daar regeringsleiders voor nodig hebben. Dat een deel van de regeringsleiders het niet altijd even goed met de bevolking voor heeft is voor mij inmiddels wel duidelijk. Ze komen aan de integriteit van mensen, ze onteigenen mensen van hun eigendommen en van de zeggenschap over hun eigen lichaam en geest. We moeten van alles en mogen steeds minder. Dat alles gaat me te ver en dat accepteer ik niet. Ik ben niet naar deze prachtige aardbol gekomen om te doen wat iemand anders mij vertelt. Er staat niemand boven mij. We zijn in mijn ogen allemaal gelijk. Inmiddels heb ik ervoor gekozen om mijn eigen pad te bewandelen en wat voelt dat bevrijdend!
Wil je meer weten over hoe je de regie in eigen handen neemt? Neem gerust contact op. Ik vertel je er graag meer over.
'je kunt je kind niet opvoeden totdat je het kind in jezelf opgevoed hebt'
'ik help je begrijpen wat je kind met gedrag of ziekte uitdrukt'
'achter elk gedrag zit een gevoel en achter elk gevoel een behoefte'
'wat moet ik doen? mijn kind vertoont onacceptabel gedrag'